 دست اندرکاران
  
Archive فوریهٔ 2004 مارس 2004 آوریل 2004 مهٔ 2004 ژوئن 2004 ژوئیهٔ 2004 اوت 2004 سپتامبر 2004 اکتبر 2004 نوامبر 2004 دسامبر 2004 ژانویهٔ 2005 فوریهٔ 2005 مارس 2005 آوریل 2005 مهٔ 2005 ژوئن 2005 ژوئیهٔ 2005 اوت 2005 سپتامبر 2005 اکتبر 2005 نوامبر 2005 دسامبر 2005 ژانویهٔ 2006 فوریهٔ 2006 مارس 2006 آوریل 2006 مهٔ 2006 ژوئن 2006 ژوئیهٔ 2006 اوت 2006 سپتامبر 2006 اکتبر 2006 نوامبر 2006 دسامبر 2006 ژانویهٔ 2007 مارس 2007 آوریل 2007 مهٔ 2007 ژوئن 2007 ژوئیهٔ 2007 اوت 2007 سپتامبر 2007 اکتبر 2007 نوامبر 2007 دسامبر 2007 ژانویهٔ 2008 مارس 2008 آوریل 2008 مهٔ 2008 ژوئیهٔ 2008 اوت 2008 سپتامبر 2008 اکتبر 2008 ژانویهٔ 2009 مارس 2009 آوریل 2009 ژوئن 2009 اوت 2009 نوامبر 2009 ژانویهٔ 2010 مارس 2010
|
[ پنجشنبه، فروردین ۳۰، ۱۳۸۶ ] :: [ Ghazale ]
اخراجی ها و نسل اخراج شده ما
کوی دانشگاه ساختمان ۲۰. اتاق...فریادهای گوش خراش و نعره های پیروز مندانه و دانشجویان بی دفاع. حمید سر سجده بود که خون آلود شد. نارنجک سیمهای تشک را بیرون انداخته بود. فریاد و نعره های زنجیر به دستان... سکانس آخر. ماشین گارد و بچه های درب و داغان. مهدی روی دست من خون بالا می آورد. خودش را خیس کرده بود حسابی. لای دندانهایش پر بود از ریزه های آسفالت...فيلم اخراجيها رو نه ديدم و نه خواهم ديد ولي اين روزا زياد در موردش خوندم و شنيدم / به نظرم اين يكي از بهترين نقدها بر اين فيلم ِ؛ تا نظر شما چي باشه ... .................................................................................................................................. [ سه‌شنبه، فروردین ۲۸، ۱۳۸۶ ] :: [ حامد.م ]
شهریار کوچولو
شهریار کوچولو گفت :- سلام! فروشنده گفت:- سلام. این بابا فروشنده ی قرص های ضد تشنگی بود. خریدار هفته یی یک قرص می انداخت بالا و دیگر تشنه گی بی تشنه گی. شهریار کوچولو پرسید:- این ها را می فروشی که چی؟ فروشنده گفت:- باعث صرفه جویی کلی وقت است. کارشناس های خبره نشسته اند و حساب کرده اند که با بالا انداختن هر کدام از این قرص ها هفته یی پنجاه و سه دقیقه وقت صرفه جویی می شود. - خب، آن وقت آن پنجاه و سه دقیقه را چه کار می کنند؟ - هر چی دل شان بخواهد... - شهریار کوچولو ته دلش گفت:((من اگر پنجاه و سه دقیقه وقت زیادی داشته باشم خوش خوشک می روم به طرف یک چشمه...)) *شارده کوچولو، آنتوان دوسنت اگزوپه ری، مترجم: احمد شاملو، انتشارات نگاه، چاپ یازدهم 1385. .................................................................................................................................. [ شنبه، فروردین ۲۵، ۱۳۸۶ ] :: [ مجید ]
دیالیکتیکِ دروغ
در میان ما هستند کسانی که دغدغه ی دست یازیدن به حقیقت بیتابشان کرده است. از این جمع افرادی به وسیله ی تجربه ای، رویاگونه ای، شهودی عرفانی یا ... به این مهم نائل آمده اند( و دیگر حاضر به مو شکافی و نقد آن نیستند و به دیگر سخن،گوشهایِ شنوایی شان را از برای راحت تر زیستن به روی هر پیام تازه ای موم اندود کرده اند) و دسته ای نیز با توسل به فلسفه ای، استدلالی یا حدیثی دست از جستجو کشیده، به کنج عزلت خویش خزیده و در هیاهوی زندگی،دل از کشفِ حقیقت بریده اند. در این بازار ِداغ ِجستجو، من نیز کوره راهی را در پیش گرفته، که خود آن را " دیالیکتیکِ دروغ" نامیده ام. البته لازم به یادآوری است که همه شور و شوق من از برای زندگی و همه انگیزه ی من از برای پیش رفتن نیز همین تلاش برای دست یافتن به آن چیز ِدست نیافتنی است. و اما مراحل ِسه گانه ی این دیالیکتیک بر این منوال اند که من در سِیر تلاشهای ِپیگیر ِخود – که شامل ِبیکاریهایِ روزانه، بی خوابی های شبانه، دست و پنجه نرم کردن با درویش مسلکی ِحاصل از این جستجوی بی منفعت و در آخر انبار کردن کتابهایی است که همیشه مرا در وجود استعداد درک مطلبم دچار شک و شبهه می کنند – گه گاهی تاریک خانه ی ذهنم به نور ایده یا نظریه ی تازه ای منور می شود، که این اولین مرحله را دوستان "تز" نامیده اند.(هرچند که دوام این حقایق مکشوف شده(!) و لذت کشف آنها در نهایت به کسری از ثانیه محدود است و قوام این نظریه ها به استحکام و تندر آسایی ملایان بازاری بر سر منبر می باشد.) علی ای حال، مستی این باده نیز تنها تا زمانی اثر گذار است که هیولای "آنتی تز" از اعماق ذهنم به سطح نیامده و زیر نور فانوس اش کذب بودن "تز" را برملا نکرده و خود بر اریکه ی حقایق تکیه نزده است.( آری این نیز از همان شرابهاست که گفته اند: جز تا کنار بستر ِخوابم نمی برد) مرحله ی آخر این روند دیالیکتیک نیز آشفتگی و پریشانی محض است که علی الاصول "سنتز" دو مرحله ی پیش می باشد. مَخلص کلام و کوتاه سخن اینکه، برآمدن این "نهاده" و در پس پشتش "برابر نهاده" و در آخر "هم نهاده" همیشه و بی هیچ کم و کاستی درپی هم می باشد و من از این در عجبم که در اندرونِ من خسته چه ضد و نقیض هایی نهفته است و غرقه در این خیالم که آیا براستی آخر و انجامی بر این رشته ی رسولانی که هر یک پیشینان خود را نفی و سرزمین حقیقت را مِلک طِلق خود می انگارند، متصور نمی توان بود؟! پاره ای توضیحات:
باید به عرض دوستان برسانم که اینجانب تا چندی پیش در حال و هوای خود، به دور خویش تاری تنیده بودم و در صفحه ی مربوط به خود لاطائلاتی می نوشتم تا اینکه با نقل مکان به بلاگر ِبتا گزینه " وبلاگ جمعی برق 79 " نیز ( که قطعا من با دور نگاه داشتن خود از آن تنها قصد حفظ حرمت جامعه مهندسی را داشته ام ) به لیست بلاگهای من اضافه شد و از آن روز چندین بار سهوا پست خود را در آنجا گذاشته و باز زحمتش را از روی دوش دوستان برداشته ام. اما این بار از خیر پاک کردن آن گذشتم، امید که بنده را از باب این جسارت عفو بفرمایید. .................................................................................................................................. [ جمعه، فروردین ۲۴، ۱۳۸۶ ] :: [ حامد. د ]
انتقال به بلاگر جديد
سيستم وبلا‌گ‌نويسي بلاگر به پلاتفرم جديد منتقل شده و اين انتقال نياز داره که کاربرها هم حساب‌هاي خودشونو به اين پلاتفرم جديد منتقل کنند. اين انتقال براي وبلاگ‌هاي گروهي با توجه به انتقال جداگانه‌ي کابرها، ادمين‌ها و خود وبلاگ کمي پيچيده‌شده و مشکلاتي رو بوجود آورده.اگر حساب خودتونو به بلاگر جديد منتقل کرديد پس اين نوشته خطاب به شما نيست و مي‌تونيد از همين‌جا به بخش نظرات بريد! (چه‌جوري مي‌تونيد بفهميد که منتقل شديد؟ لاگين کنيد و مطلب (post)، منتشر (publish) کنيد. اگر شد، صاحب اکانتي دربلاگر جديد هستيد. اگر نشد، ادامه‌ي مطلب را بخوانيد.) يکي از دوکار زير را انجام بدهيد: 1- به اين آدرس برويد و سعي کنيد حساب (account) کاربري‌تان را منتقل کنيد. 2- اگر گام قبل با شکست مواجه شد، در قسمت نظرات بخواهيد تا شما را دوباره به بلاگر دعوت کنم! متاسفانه راه ساده‌تر و سرراست‌تري وجود ندارد! برچسب‌ها: بلاگرجدید, درخواست, وبلاگ .................................................................................................................................. |