مشهد

بالاخره برای گرفتن مدرکم رفتم مشهد. فقط یه سفر 24 ساعته بود، از رفتنم خوشال نبودم اما موقع برگشتن کاملا ناراحت شده بودم تازه احساس میکردم دلم تنگ شده. با وجود کوتاهی سفر بعضی دوستانمو دیدم و حال خیلی های دیگرو پرسیدم.
رفتم دانشگاه تو دانشکده دوباره قدم زدم خیلی چیزا تغییر کرده بود رنگ دیوارها، آدمها، کتابخونه فرهنگی رو یه عده آدم جدید دوباره راه انداخته بودن، شلوغ بود، خوبم ادارش می کردن. با دیدن آفای عبدی تو تریا یادم از روز اول دانشگاه اومد که همه جا نوشته بودن محبوب ترین مرد دانشکده : آقای عبدی . با یه دوست خوب قدیمی نشستیم و یکی ار خوراکهای چربشو که یه زمان با اجبار می خوردیم از سر میل خوردیم .
آسمون مشهد مثل همیشه قشنگ بود ، بر عکس شمال که زمین سبزو زیبا داره آسمونو هیچکجا قشنگتر از مشهد ندیدم . با و جودیکه کار تغییر چهره میدون پارک کاملا تموم شده بود باز هم ترافیک بود. چون کارهای بی برنامه که تمومی نداره ساعت اوج ترافیک مشغول بازسازی آسفالتش بودن .
خدمت امام رضا هم رفتیم مثل همیشه شلوغ بود .

در کنار همه اینا مشهد پر جای خالی شده بود. جای خالی کلی آشنا که ترکش کرده بودن.