 دست اندرکاران
  
Archive
|
[ دوشنبه، بهمن ۱۹، ۱۳۸۳ ] :: [ Ghazale ]
شايد اين سختترين چند خطي بوده كه تا به حال توي اين صفحه نوشته باشم ...
هميشه حرفهاي روزمره ، گاهي تبريك ، گاهي گله يا حرفهاي ساده و خيلي معمولي ؛ و اينبار تسليت به دوست و همكلاسي عزيزم " نفيسه بخشي " كه اين روزها جاي خالي پدرش رو ميبينه و احساس ميكنه ... تو تسليت گفتن و تسكين دادن نه تنها تبحري ندارم كه گاه كم هم ميارم ؛ نميدونم كدوم يكي از اين جملات كليشه اي ميتونه تو رو يكمي آروم كنه ؛ " غم آخرت باشه " " خدا بهت صبر بده " " غصه نخور ، چيزي درست نميشه " و ... كدومش ؟ نميدونم !به نظرم يا اين جملات اساسااشتباست و يا در نظر مخاطب فقط يه حرف و يه شعار جلوه ميكنه ... پس سخنم رو كوتاه ميكنم و فقط اميدوارم اونقدر كه شرايط مي طلبه محكم باشي و بدوني دوستاني در اينجا داري كه با شنيدن و ديدن اين خبر ، در گوشه اي از بار شونه هات سهيم خواهند شد ؛ گوشه اي هر چند كوچيك و ناچيز ... .................................................................................................................................. |