 دست اندرکاران
  
Archive
|
[ جمعه، خرداد ۲۹، ۱۳۸۳ ] :: [ Ghazale ]
 تو میدانی و همه میدانند که من خود را فدای تو کرده ام ، فدای تو می کنم که ایمانم توئی و عشقم توئی و امیدم توئی و معنی حیاتم توئی و جزء توزندگی برایم رنگ و بوئی ندارد ، طعمی ندارد . تو میدانی و همه میدانند که زندگی از تحمیل لبخندی بر لبان من ، از آوردن برق امیدی در نگاه من ، از برانگیختن موج شعفی در دل من عاجز است . تو میدانی و همه میدانند که شکنجه دیدن به خاطر تو ، زندان کشیدن برای تو و رنج بردن به پای تو تنها لذت بزرگ من است . از شادی تو است که من دردل می خندم ، از امید رهائی توست که برق امید در چشمان خسته ام می درخشد و از خوشبختی تو است که هوای پاک سعادت رادر ریه هایم احساس می کنم . نمیتوانم خوب حرف بزنم نیروی شگفتی را که در زیر این کلمات ساده و جمله ها ی ضعیف و پیش پاافتاده پنهان کرده ام دریاب ! دریاب ! .................................................................................................................................. |